Het telen van Celosia’s is een uitdaging voor Feiko Sonneveld
‘Dit gewas vraagt
een perfect klimaat’
Celosia’s telen is
niet voor iedereen weggelegd. De teelt is met 10 ha bescheiden van omvang en er
is geen ruimte voor areaaluitbreiding. Maar als je er eenmaal aan begint, dan
is de liefde wederkerig, weet Feiko Sonneveld. Pas zes seizoenen groot in hanenkammen,
maar nog lang niet op de top van zijn kunnen.
Ergens achteraf op een laantje in de binnenlanden van
Monster tuint Feiko Sonneveld, die rust en ruimte om zich heen heeft, maar koos
voor de niet makkelijk te telen Celosia cristata. Hij teelt de Act-typen, die
voller en ronder ogen dan de Bombay serie. Een bonte zee van kleuren, geel,
roze en rood maken de grauwe dag meteen zonnig. Net als de teler, die het
zichtbaar naar zijn zin heeft. Rond hem heen wordt volop gebost. Met vijf
stelen tegelijk komen de bloemen via een oogstband naar voren, alwaar ze over een
(chrysanten)bosmachine gaan en op 75 cm worden afgesneden.
Kriebels
Sonneveld heeft al heel wat gewassen uitgeprobeerd. Van
oorsprong teelde hij asters op een klein bedrijf in Naaldwijk. Celosia’s
(plumosa) had hij slechts uitgeprobeerd in een voorjaarsteelt. In 2001 werd hij
uitgekocht voor woningbouw en had een sabbatical gedurende een jaar. “Het was
een ijkmoment om na te denken of ik tuinder wilde blijven, maar het begon toch
weer te kriebelen”, glimlacht hij. In 2002 nam hij daarom een bestaand bedrijf
over van 20.000 m2, waarvan hij een deel vernieuwde en weer asters ging telen.
In 2005 had hij het eigenlijk na overdenking wel gezien met
die teelt en schakelde over op Celosia in de zomer en chrysant in de
winterperiode. Beide gewassen sluiten goed aan op elkaar, qua teeltregime en
manier van oogsten. “Het was voor mij een enorme uitdaging om van teelt te
wisselen”, gaat hij door en deed eerst een proefteelt met de hanenkammen. Vanaf
dat moment was hij verkocht.
Verlengde oogst
De oogst van Celosia valt tussen eind maart en eind oktober.
Dit jaar experimenteert Sonneveld met een verlenging van de oogst tot 25
november. De laatste drie weken hoopt hij dan alleen op de markt te zijn en
daardoor wat hogere prijzen te pakken.
Naar schatting staat er in Nederland in totaal 10 ha, die
dan al grotendeels geoogst is. “We hebben nu een warm najaar, waardoor de start
van deze teelt lekker is geweest”, legt hij uit. “Dat mag voor de laatste teelt
gunstig uitvallen, maar voor de oogst die nu valt, is het niet optimaal.”
De teeltduur van Celosia ligt tussen de acht en elf weken.
In de praktijk betekent het dat de teler vanaf week 3 gaat planten. De pluggen
neemt hij af van veredelaar en leverancier Combinations.
Drie rondjes per jaar
Iedere week is er een planting oogstrijp. Zo kan de teler
drie keer rond gaan over zijn bedrijf, totdat hij overstapt op twee rondjes
chrysanten. In de voorjaarsperiode is assimilatiebelichting nodig. “Zonder
belichting kun je niet voor half mei voor de klok zijn”, legt hij uit.
Voor Celosia moet het klimaat perfect zijn. Hijsverwarming
is eigenlijk onontbeerlijk om tot een goed teeltresultaat te komen. Zo zijn de
planten erg gevoelig voor Rhizoctonia en andere zwakteparasieten. Verreweg het
grootste struikelblok is een gelijkmatige watergift. Planten die te droog
staan, gaan snel van de vegetatieve naar generatieve fase. Ze blijven kort van
stengel en leggen een bloem aan. Een droge plek is dus vrijwel direct te
herkennen.
Nieuwe oranje variëteit
In de kas staan de rode ‘Dara’, de roze ‘Rima’ en de gele
‘Inca’ gebroederlijk naast elkaar in één plantvak. Sonneveld wil met alle
kleuren tegelijk aan de markt zijn en zet ze dus vlak naast elkaar. Binnenkort
komt daar de nieuwe oranje ‘Zara’ bij. “Ik ben al lange tijd op zoek naar een goede
oranje. Die heb ik ook zelf gevonden. De vermeerderaar gaat hem nu zaaien en
leveren”, vertelt de teler. Celosia is dus een gewas dat uit zaad wordt
geteeld.
De rijpe bloemen kunnen niet in één keer worden geoogst. Het
personeel moet er minstens twee keer doorheen. Planten die iets achter blijven,
komen wat later in bloei als de stelen er omheen zijn geoogst. Uiteindelijk
blijft een kleine 15% van de stelen over die niet worden geveild. “Het is wel
mogelijk om ze als tweede soort voor de klok te zetten, maar ik zie daar vanaf.
Ergens moet je een grens trekken”, meent hij.
Discussie over kwaliteit
Celosia heeft een houdbaarheid van twee tot drie weken, mits
goed behandeld. Valkuil is Botrytis op de bloemen. “We hebben dus veel
discussie over ‘keur’ met veiling en handel”, legt de teler uit. Er is vaak
verwarring over aantastingen, merkt hij. De kammen bloeien van onderen naar
boven. Dan vormt zich ook zaad onder de kam, dat vanwege verkleuring vaak
onterecht voor schimmel wordt aangezien.
Het blijft iets bijzonders, deze snijbloem. Heel veel
consumenten kennen het gewas nog te weinig of helemaal niet. Als Sonneveld zijn
bloemen showt, bijvoorbeeld op de zomerbloemententoonstelling in Naaldwijk,
blijven de mensen verbaasd staan. “Ze denken vaak dat het niet echt is, dat het
een kunstbloem is. Het is de bijzondere groeiwijze gecombineerd met intense kleuren
die voor zoveel verbazing zorgen. Ik ben ook nog lang niet klaar met dit
gewas”, zegt de teler. “Er liggen nog veel uitdagingen voor me.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten