Crisis

Fred van Heyningen over voortschrijdende crisis:

‘Drastische waardedaling vastgoed helpt de sector om zeep’

Van alle glastuinbouwondernemers schreef afgelopen jaar 90% rode cijfers. In 2012 zullen er meer tuinbouwbedrijven te koop komen dan in voorgaande jaren. Rabobank  denkt na over een goed beleid om de consequenties van deze transitie en de daaruit voortvloeiende betalingsproblemen bij hun klanten te managen. “Ik kan geen concurrentievervalsing tussen telers onderling toelaten”, vindt Fred van Heyningen die deze dreiging wil voorkomen.

De kredietportefeuille glastuinbouw van de Rabobank heeft even op zeven miljard euro gebalanceerd, maar is momenteel aan het dalen. Tot 2004 steeg deze gestaag, maar na die datum verdubbelde dit bedrag in razend tempo als gevolg van schaalvergroting. De Westlandse bank heeft vier miljard euro uit staan.

De sector is inmiddels gebutst en gehavend door de slepende kredietcrisis en de glasgroentesector kreeg daar afgelopen jaar nog een EHEC-crisis overheen. Inmiddels verkeert eenderde van de ondernemers in zwaar weer. De sierteelt kreeg eveneens te maken met slechte marktomstandigheden. Door de opeenstapeling van tegenslag moeten veel telers al dan niet gedwongen hun bedrijf beëindigen.

Ondanks deze dramatische tegenslagen boekt de lokale bank nog steeds goede resultaten en heeft de directie voorzieningen getroffen om de crisis het hoofd te bieden.

Schuldsanering

Richard en Marian van Ruijven over schuldsanering:

‘Probeer het stuur in eigen hand te houden’

Nog één jaar bikkelen en Marian en Richard van Ruijven uit De Lier kunnen weer opgelucht adem halen. Door pure pech moesten zij hun bedrijf beëindigen. Met opgeheven hoofd doorstaan ze een lastige periode in hun leven, die je niemand toewenst maar die toch te overwinnen is. Dit verhaal kwam tot stand omdat Richard en Marian van Ruijven hun medewerking verleenden.

Negen jaar lang was Richard van Ruijven tuinder. Samen met zijn broer Cor teelde hij lisianthus op hun bedrijf Rico Quality Flowers in Honselersdijk. Ze mikten op goede kwaliteit en probeerden zich te onderscheiden met nieuwe rassen. Daarvoor maakten ze afspraken met de leverancier van hun uitgangsmateriaal.

Faillissement

Doorgaans pakt het overstappen op nieuwe rassen goed uit. Maar in dit specifieke geval viel de productie van het nieuwe assortiment tegen. In plaats van de beloofde 90% oogstbare takken kwamen de broers op 50%. Een flinke financiële tegenvaller, aangezien de nieuwe rassen een groot deel van hun bedrijf besloegen. Oorzaak van de tegenvallende productie zat volgens Richard in het wortelstelsel van de afgeleverde planten, maar naar de winter toe zag het plantmateriaal er weer wat beter uit. In overleg met de leverancier besloten ze het er nog een jaar op te wagen.

Van Ruijven: “In het voorjaar van 2009 werd zichtbaar dat het plantmateriaal niet verbeterd was en de oogst weer tegen zou vallen.” Nog tamelijk onverwacht stopte de bank de financiering van het bedrijf. Dat gebeurde een dag voor de zomervakantie. “Eigenlijk een absurde situatie. We zijn gewoon op vakantie gegaan”, herinnert hij zich. Zijn echtgenote Marian vult hem aan: “Het kwam toch nog vrij plotseling, maar op zo’n moment moet je reëel zijn. Dit hou je niet vol.” Voor hen was het wel een klap in het gezicht dat juist de leverancier van het uitgangsmateriaal als eerste het faillissement aan vroeg.